Chamil Harshana

ගිගන කොල්ලා

මුතුකැට වැනි පිනි
අතුරන ඇතිරිලි
පාග පාග එන්නම්
අළුයම පෙරදිග රිවිරැස එන්නට පළමුව

කනත්ත ලග කරුවලේ
සෙලවෙන සෙවනැලි ගොඩේ
උබේ කටහඩේ ගොරහැඩි
අනියත බිහිසුනු පහසෙහි
අනන්ත අරුත් සොයන්න

සැවුල් හඩින් උඩු බිරුම් හඩින්
වෙන්කර අරගෙන කැටිකොට
හදේ පත්තියන් කරන්න
මොහොතක් දෙකක් රැදෙන්නම්
උදේ රේල්ලුව ඇතුලෙ ගුලිවෙලා
කොළඹ පැටවෙන්න පළමුව

ඔය හඩේ ගොත ගැහෙන පැටෙලන
වචනයක දෙකක ස්වරයම
අරැත්බර කලා වගේ දැනෙනවා
මගේ වැඩ කරන දවසම

උමතුවෙන් වගේ දොඩවන
උමතුවෙන් ගීත ගය ගය
උමතුවෙන් වගේ රගදෙන
තොග ගනන් වලට විකිනෙන කලාව රසවිද

උමතුවෙන් අපව රවටන
උමතුවෙන් බලය හසුරන
උමතුවෙන්කෙළින කෙළවන
රටම හූරගෙන ලගට ගොඩගසන දේසපාලනේ සුවවිද

උමතුවෙන් යදින මතුරන
උමතුවෙන් වදින පෙරලෙන
අතහරින මුදන මගට නිගාදෙන
බදා වැළද ගොඩ ගසා තබන බිම කාළීන බණම අස අස

හැමදාම නැගී ඒන
මෝඩ රැළි වලට
අහුවෙලා ඒකට කැලතෙන

මමයි මගේ යාළුවෝ ටිකයි

බෝල් වී අහුර වගේ ...
ඔය සැබෑ උමතු දෙනයන
යදින හිගා කන කටහඩ
කෝච්චිය පුරා විසිරෙන​
මූනිච්චාවට සිරික්කියට
පොළොවේ නොරදන රසකතා පෙළට
මහ උජාරුවට කන් දෙන මට
සමාජේ දරුණු ගින්දරේ
ජීවිතේ පුරා කැකෑරී සිදුන
කසායක් වගේ හරියට

අපේ පිළිබිඹුව උබේ ඇස් දෙකින්
දෝන්කාරයම උබේ කටහඩින්
දැනෙනවා වගෙයි මසිතට

රුපියලට දෙකට පිං දෙන
උබේ කෝප්පය අඩවන 
මමත් උබ වගෙම හිගන්නෙක් හිතින්

ජැන්ඩි හතරකට ඇන්දට

චමිල් හර්ෂණ එදිරිසිංහ
2010 අගෝස්තු